Opis
Badanie zanieczyszczeń organicznych metodą zaprawy wykonuje się w celu oceny wpływu substancji organicznych obecnych w kruszywie na proces wiązania i twardnienia cementu. Jest to badanie uzupełniające wobec oznaczenia zawartości humusu – pozwala potwierdzić, czy obecność związków organicznych rzeczywiście wpływa na właściwości zaprawy cementowej.
👉 Cel badania:
Celem jest sprawdzenie, czy zanieczyszczenia organiczne w kruszywie osłabiają wytrzymałość zaprawy cementowej, a tym samym ocena przydatności kruszywa do betonu konstrukcyjnego.
🔍 Dlaczego to ważne:
Substancje organiczne (np. humus, torf, korzenie, resztki roślinne) spowalniają hydratację cementu, powodując opóźnione wiązanie i mniejszą wytrzymałość.
Ich obecność może prowadzić do niskiej przyczepności między cementem a kruszywem, co pogarsza trwałość i odporność betonu.
Badanie zaprawy pozwala praktycznie sprawdzić wpływ zanieczyszczeń, a nie tylko ich obecność chemiczną.
⚗️ Opis metody:
Przygotowuje się dwie serie zapraw cementowych:
jedna z kruszywem wysuszonym,
druga z kruszywem wyprażonym w odpowiedni sposób.
Obie zaprawy przygotowuje się w takich samych proporcjach cementu, wody i kruszywa.
Po okresie dojrzewania (28dni) wykonuje się pomiar wytrzymałości na ściskanie.
Wyniki porównuje się, aby ocenić wpływ zanieczyszczeń organicznych.
Oprócz badania porównawczego wytrzymałości na ściskanie, wykonuje się również badania porównawcze czasu wiązania obu zapraw.
📊 Wynik badania:
Jeśli wytrzymałość zaprawy z badanym kruszywem jest nie mniejsza niż 90% wytrzymałości zaprawy wzorcowej – kruszywo uznaje się za wolne od szkodliwych zanieczyszczeń organicznych.
Jeśli wytrzymałość jest mniejsza niż 90%, kruszywo zawiera substancje organiczne, które mogą niekorzystnie wpływać na beton.
Wynik ma charakter ilościowy i stanowi bezpośredni wskaźnik przydatności kruszywa do produkcji betonu.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.