Opis
💧 Agresywność wody w stosunku do betonu i stali – wg PN-EN 206-1+A1:2016-12 oraz PN-C-04609:1972.
Badanie wykonuje się w celu oceny oddziaływania chemicznego wody na beton i stal, co pozwala określić ryzyko wystąpienia korozji materiałów konstrukcyjnych w kontakcie z badaną wodą. Analiza ta jest kluczowa przy projektowaniu i eksploatacji obiektów budowlanych oraz instalacji narażonych na stały lub okresowy kontakt z wodą (np. zbiorniki, rurociągi, fundamenty).
👉 Główny cel badania:
Określenie stopnia agresywności korozyjnej wody zarówno wobec betonu, jak i stali, poprzez oznaczenie parametrów chemicznych mających wpływ na procesy destrukcji i korozji — zgodnie z wymaganiami norm PN-EN 206-1+A1:2016-12 oraz PN-C-04609:1972.
🔍 Dlaczego to ważne:
Woda o niekorzystnym składzie chemicznym może:
powodować korozję zbrojenia w betonie (przy wysokim stężeniu chlorków lub niskim pH),
wywoływać korozję elektrochemiczną stali w przewodach i elementach konstrukcyjnych,
prowadzić do rozpuszczania i osłabienia struktury cementowej (obecność CO₂, jonów amonowych i magnezu),
zmieniać przewodność elektrochemiczną środowiska, przyspieszając procesy degradacyjne.
Badanie umożliwia ocenę zagrożeń korozyjnych oraz dobór odpowiednich materiałów lub zabezpieczeń antykorozyjnych.
⚗️ Krótki opis metody:
Próbka wody poddawana jest analizie fizykochemicznej, w której oznacza się:
pH – potencjometrycznie; określa kwasowość lub zasadowość wody, wpływającą na stabilność betonu i odporność stali.
Agresywny CO₂ – miareczkowo; świadczy o zdolności wody do rozpuszczania składników cementu.
Jon amonowy (NH₄+) – spektrofotometrycznie; wysokie wartości mogą powodować korozję chemiczną betonu i stali.
Siarczany (SO₄²⁻) – miareczkowo lub spektrofotometrycznie; ich nadmiar może prowadzić do ekspansji i pękania betonu.
Magnez (Mg²⁺) – oznaczany spektrofotometrycznie lub metodą anlizy instrumentalnej; przyczynia się do utraty właściwości wiążących cementu.
Chlorki (Cl⁻) – oznaczany spektrofotometrycznie, miareczkowo lub metodą anlizy instrumentalnej; są głównym czynnikiem inicjującym korozję zbrojenia stalowego.
Przewodność elektryczna – konduktometrycznie; odzwierciedla ogólną zawartość soli w wodzie i potencjał korozyjny.
Zasadowość – miareczkowo; określa zdolność wody do buforowania zmian pH i wpływa na ochronę powierzchni metalicznych.
📊 Wynik badania:
Wyniki podaje się w mg/l (dla jonów), µS/cm (dla przewodności) oraz w jednostkach pH.
Na podstawie uzyskanych wartości określa się stopień agresywności wody wobec betonu i stali (nieagresywna, słabo agresywna, średnio agresywna, silnie agresywna).
Wyniki pozwalają na kompleksową ocenę korozyjnego oddziaływania wody i stanowią podstawę do doboru odpowiednich materiałów konstrukcyjnych oraz zabezpieczeń antykorozyjnych w środowisku wodnym.
