Opis
Badanie wykonuje się w celu określenia stopnia promieniotwórczości betonu i innych materiałów budowlanych, co jest istotne dla bezpieczeństwa użytkowników oraz zgodności z przepisami ochrony radiologicznej.
👉 Główny cel badania:
Sprawdzenie, czy materiał nie zawiera nadmiernego stężenia naturalnych radionuklidów, takich jak 226Ra, 232Th i 40K, które mogłyby powodować niebezpieczne promieniowanie gamma.
🔍 Dlaczego to ważne:
Nadmierna promieniotwórczość materiałów budowlanych może zwiększać ekspozycję na promieniowanie jonizujące w budynkach.
Bezpieczny poziom promieniotwórczości jest niezbędny do zapewnienia ochrony zdrowia ludzi oraz zgodności z przepisami.
Pozwala ocenić współczynnik promieniotwórczości I, który sumarycznie ocenia ryzyko materiału.
⚗️ Krótki opis metody:
Próbka materiału budowlanego jest przygotowywana i homogenizowana.
Wykonuje się analizę spektrometryczną w celu określenia stężenia radionuklidów:
226Ra (radionuklid z serii uranu),
232Th (radionuklid z serii toru),
40K (potas‑40, naturalny izotop potasu).
Na podstawie zmierzonych stężeń oblicza się współczynnik promieniotwórczości I, który określa dopuszczalny poziom promieniowania gamma emitowanego przez materiał.
📊 Wynik badania:
Wynik podaje się w formie stężenia radionuklidów (Bq/kg) oraz wartości współczynnika promieniotwórczości I.
Materiał jest dopasowany do wymagań bezpieczeństwa — jeśli współczynnik I mieści się w granicach dopuszczalnych, materiał może być stosowany w budownictwie.
